Opublikowane dziś dane UE wskazują na to, że czterystumilionowa rzesza użytkowników internetu w Europie ma do czynienia z prawdziwą loterią, jeśli chodzi o cenę, prędkość i zakres wyboru łączy szerokopasmowych. Cztery opublikowane dziś badania wskazują, że nie ma żadnej logiki ani spójności na rynkach łączy szerokopasmowych w UE. Konsumentów dezorientują także zróżnicowane informacje dostarczane przez operatorów, które ograniczają możliwość wyboru przez konsumentów najlepszej oferty.

• Ceny najbardziej powszechnych usług łączy szerokopasmowych mogą być nawet czterokrotnie wyższe w niektórych państwach członkowskich, nawet przy uwzględnieniu parytetu siły nabywczej.
• 66 proc. użytkowników nie wie, jaka jest prędkość łączy internetowych, których są abonentami.
• Średnio konsumenci uzyskują jedynie 75 proc. obiecywanej prędkości łączy.

Kolejne reformy sektora telekomunikacyjnego inicjowane przez Unię Europejską pomogły wprawdzie zmienić sposób świadczenia usług telekomunikacyjnych w UE, jednak funkcjonowanie tego sektora opiera się nadal w dużej mierze na podziale na 28 rynków krajowych. Zarówno konsumenci, jak i operatorzy borykają się z problemem zróżnicowanych cen i zasad. W przyszłym tygodniu Parlament Europejski będzie głosować nad planami Komisji dotyczącymi #ConnectedContinent– inicjatywy, która ma zaradzić tym problemom, zapewniając konsumentom większą przejrzystość i uprawnienia oraz lepsze usługi.

Znaczne różnice cen #broadband

• Karolina, 35 lat, przenosi się z Litwy do Polski W nowym miejscu zamieszkania za podobnej jakości usługę dostępu szerokopasmowego zapłaci co najmniej dwa razy tyle co wcześniej. A może zapłacić nawet 14 razy więcej.
• Peter, lat 65, przenosi się na emeryturę z Wielkiej Brytanii na Cypr. Będzie tam płacił dwa a może nawet cztery razy więcej za łącze, które będzie jeszcze przypuszczalnie wolniejsze.
• Carlos wraca z Francji do rodzinnego miasta w Hiszpanii. Będzie musiał dokonać starannego wyboru, ponieważ ceny łączy szerokopasmowych w Hiszpanii mogą być nawet 50 proc. wyższe w stosunku do jego aktualnego abonamentu.

Wiceprzewodnicząca Komisji Europejskiej @NeelieKroesEU powiedziała: „Brakuje jednolitego rynku internetowego – to musi ulec zmianie. Nie ma żadnego powodu, by użytkownicy na Cyprze płacili ponad 4 razy więcej niż użytkownicy w innym miejscu Europy za to samo łącze szerokopasmowe”.

Opublikowane dzisiaj nowe dane wskazują na czterystuprocentową różnicę cen pomiędzy krajami UE, jeżeli chodzi o reklamowane oferty łączy szerokopasmowych w kategorii stacjonarnych łączy o prędkości 12-30 megabitów (Mbps), których abonentami jest większość Europejczyków. W zależności od miejsca zamieszkania ceny wynoszą od 10 do 46 euro miesięcznie, a mogą sięgać nawet 140 euro miesięcznie.

Kontrasty cenowe: najtańsze reklamowane łącza szerokopasmowe dostępne są na Litwie (od 10,30 euro), w Rumunii (od 11,20 euro) i na Łotwie (od 14,60 euro). W innych krajach najtańsze dostępne na rynku oferty są nadal drogie – tak jest w przypadku Cypru (46,20 euro), Hiszpanii (38,70 euro) i Irlandii (31,40 euro). Największe różnice w cenach występują w Polsce – od 20 do 140 euro oraz Chorwacji – od 30 do 121 euro.


Niektóre różnice dają się wprawdzie wytłumaczyć różnicami w kosztach i dochodach, jednak obecne niespójności wynikają w dużej mierze z rozdrobnienia rynku. #ConnectedContinent pozwoli zlikwidować te różnice cenowe dzięki zapewnieniu większych uprawień konsumentom oraz stworzeniu bardziej przyjaznego środowiska dla inwestorów w obrębie całego jednolitego rynku UE, umożliwiając skutecznym operatorom sprzedaż usług konsumentom w innych krajach.

Zrozumienie oferty łącza szerokopasmowego

• Anna wyprowadziła się od rodziców i potrzebowała własnego łącza internetowego. Znalazła wprawdzie różne oferty, ale miała trudności z porównaniem poszczególnych opcji. Zdecydowała się w końcu na jedną ofertę, jednak łącze okazuje się być często wolniejsze niż oczekiwała.
• Thomasowi spodobała się oferta „ściąganie do 30 Mbps”, reklamowana w pobliżu jego domu. Podpisał umowę na 12 miesięcy, jednak faktycznie jego internet ma prędkość tylko 22 Mbps, nie 30.

W ramach innego badania, przeprowadzonego przez @SamKnows, dokonano ponad 7 mld pomiarów łączy internetowych z udziałem 10 000 ochotników i ustalono, że faktyczna prędkość pobierania może być nawet o 36 proc. niższa od reklamowanej.

Wiceprzewodnicząca Komisji Europejskiej @NeelieKroesEU powiedziała: „Infrastruktura sieciowa stale poprawia się, jednak różnice między reklamowanymi i faktycznymi prędkościami są równie wielkie co w 2012 r. Potwierdza to potrzebę wzmocnienia i harmonizacji praw konsumentów, co proponujemy w naszym pakiecie Connected Continent”.

„Nadszedł czas, by przedsiębiorstwa podjęły współpracę celem znalezienia lepszych sposobów reklamowania i wyjaśniania oferowanych produktów. Właśnie takiej reakcji na wyniki tych badań oczekuję”.

Proponowane w ramach inicjatywy #ConnectedContinent reformy doprowadzą do powstania nowych praw, takich jak prawo do umów napisanych prostym językiem i zawierających więcej porównywalnych informacji. Operatorzy będą musieli w szczególności dostarczyć precyzyjnych informacji na temat faktycznie dostępnych prędkości przesyłu danych. Konsumenci będą mieli większe prawa, jeżeli chodzi o zmianę dostawcy czy umowy, prawo do wypowiedzenia umowy, jeśli uzyskiwana prędkość internetu jest niższa od obiecywanej, jak również prawo do żądania, by ich e-maile były przekazywane na nowy adres po zmianie dostawcy internetu.

Potrzebni ochotnicy

@SamKnows realizowane będzie do końca 2014 r. i planuje się przeprowadzenie jeszcze jednego etapu rocznych pomiarów. Konsumenci w Europie mogą dokonać pomiarów skuteczności działania swoich dostawców usług internetowych, przyłączając się do grupy wolontariuszy we wszystkich 28 krajach UE oraz Islandii i Norwegii. Wybranym konsumentom zostanie przesłane niewielkie urządzenie do podłączenia do ich domowego internetu. Urządzenie to będzie wykonywać serię automatycznych testów, w czasie gdy linia nie jest używana. Ustali ono prędkość przesyłania danych i przepustowość połączenia szerokopasmowego.
 

Kontekst czterech badań

Badanie BIAC

Komisja Europejska publikuje analizę porównawczą z 2013 r. dotyczącą kosztu szerokopasmowego dostępu do internetu (BIAC), która objęła swoim zasięgiem wszystkie państwa członkowskie UE oraz Kanadę, Islandię, Japonię, Koreę Południową, Liechtenstein, byłą jugosłowiańską republikę Macedonii, Norwegię, amerykańskie stany: Kalifornię, Kolorado i Nowy York, a także Szwajcarię i Turcję. Analiza opiera się głównie na informacjach zebranych w okresie od 1 do 15 lutego 2013 r. W ramach analizy zbadano oferty dostawców internetowych. W odpowiednich przypadkach informacje za ten okres porównano z analogicznymi informacjami zebranymi uprzednio w lutym 2011 r. i lutym 2012 r.

Badanie @SamKnows

Badanie przeprowadzone przez @SamKnows na zlecenie Komisji Europejskiej, w ramach którego zbadano różnicę między prędkością internetu widniejącą w umowie i tą faktycznie uzyskiwaną. Wyniki opierają się na pomiarze przepustowości w godzinach szczytu, który określa się jako dni robocze od godz. 19.00 do godz. 23.00 (włącznie). Jest to drugie badanie @SamKnows (trzecie zaplanowano na 2014 r.).

Podstawę stanowi metoda wykorzystująca urządzenia informatyczne, która dostarcza najdokładniejszych i niezależnych danych na temat przepustowości internetu, niezależnie od technologii dostępu i instalacji domowej. Tę samą metodę zastosowały również krajowe organy regulacyjne w USA, Zjednoczonym Królestwie, Brazylii i Singapurze.

Za pomocą 9 467 urządzeń rozmieszczonych w 30 krajach dokonano łącznie 7 184 604 603 pomiarów w ramach 63 666 843 indywidualnych testów.

Drugie sprawozdanie zostało sporządzone niezależnie od dostawców usług internetowych – dostawcy ci zostali jednak zaproszeni do udziału w trzecim sprawozdaniu.

Badanie Eurobarometru

W ramach badania Eurobarometru zbadano wrażenia użytkowników usług telekomunikacyjnych we wszystkich krajach członkowskich UE w lutym 2014 r.

Sprawozdanie COCOM-u

Komisja publikuje dane na temat liczby łączy szerokopasmowych w poszczególnych państwach członkowskich, gromadzone przez Komitet ds. Łączności (COCOM). Sprawozdanie opiera się na danych przekazanych przez właściwe ministerstwa i organy regulacyjne, a także na innych statystykach dotyczących łączności szerokopasmowej publikowanych przez Komisję (dane nt. zasięgu, cen detalicznych i hurtowych oraz przypadków pomocy państwa w sektorze łączności szerokopasmowej).

Komunikat Komisji Europejskiej, Bruksela, 25 marca 2014