Luksemburg, Holandię, Maltę, Polskę, Rumunię i Szwecję do pełnego wdrożenia dyrektywy w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków. Dyrektywa ta (2014/59/UE) jest zasadniczym elementem unii bankowej w UE, której utworzenie miało na celu zwiększenie bezpieczeństwa i stabilności sektora finansowego po ostatnim kryzysie finansowym.

Przepisy nowej dyrektywy w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków zapewniają organom krajowym niezbędne narzędzia i uprawnienia pozwalające ograniczyć liczbę banków i dużych firm inwestycyjnych znajdujących się w trudnej sytuacji lub zmuszonych do ogłoszenia upadłości, oraz opanować tego rodzaju sytuacje we wszystkich państwach członkowskich UE. Celem jest zagwarantowanie, aby banki na skraju niewypłacalności mogły zostać poddane restrukturyzacji bez ponoszenia przez podatników kosztów ratowania upadających banków w celu zapewnienia stabilności finansowej. Część kosztów będą natomiast musieli ponieść udziałowcy i wierzyciele banków w ramach mechanizmu umorzenia lub konwersji długu.

Termin transpozycji tych przepisów do prawa krajowego upłynął 31 grudnia 2014 r. (zob. IP/14/2862). Mimo to 11 państw UE nie wdrożyło jeszcze w pełni tych przepisów do prawa krajowego.

Wezwanie Komisji ma formę uzasadnionej opinii i stanowi drugi etap postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Jeżeli w terminie dwóch miesięcy państwa ta nie powiadomią o wprowadzeniu środków wykonawczych, Komisja może podjąć decyzję o skierowaniu sprawy przeciwko tym państwom do Trybunału Sprawiedliwości.

Kontekst:

Od 2008 r. Komisja Europejska podjęła szereg środków w celu zapewnienia stabilności branży usług finansowych i bankowych. Celem przyjętej wiosną 2014 r. dyrektywy w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków było wyposażenie organów publicznych w kompleksowe i skuteczne narzędzia postępowania z upadającymi bankami na poziomie krajowym, jak również w zakresie współpracy w przypadku upadłości banków transgranicznych (zob. IP/12/570).

Na mocy dyrektywy banki zobowiązane są do przygotowania planów naprawy w celu przezwyciężenia trudnej sytuacji finansowej. Właściwym organom przyznano również szereg uprawnień do ingerowania w działalność banków w celu uniknięcia ich upadłości. W przypadku gdy bankom zagrozi upadłość, właściwe organy dysponują kompleksowymi uprawnieniami i narzędziami umożliwiającymi ich restrukturyzację, przy czym ewentualne straty mają ponosić udziałowcy i wierzyciele zgodnie z jasno ustaloną hierarchią. Organy mają uprawnienia do wdrożenia planów mających na celu restrukturyzację i uporządkowaną likwidację postawionych w stan upadłości banków w sposób pozwalający na utrzymanie ich najważniejszych funkcji i uniknięcie pokrywania przez podatników kosztów ich ratowania.

W przypadku grup bankowych istnieją szczegółowe mechanizmy współpracy między właściwymi organami państwa macierzystego i państwa przyjmującego na wszystkich etapach transgranicznej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, począwszy od planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji aż po samą restrukturyzację i uporządkowaną likwidację, przy istotnej roli Europejskiej Urzędu Nadzoru Bankowego jako koordynatora i mediatora w przypadku sporów.

Tworzone są również krajowe fundusze mające gromadzić środki na cele restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. W przypadku państw członkowskich strefy euro fundusze te zostaną zastąpione w 2016 r. przez jednolity fundusz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

Dyrektywę w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków uzupełniają opracowane przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przepisy techniczne dotyczące szeregu szczegółowych kwestii, w tym konkretnych wymogów informowania o planach naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, a także zapewnienia dokładnej wyceny aktywów i strat na dzień uruchomienia procedury restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

• Dodatkowe informacje: MEMO/14/297 oraz MEMO/14/597.
• Majowe decyzje KE: MEMO/15/5053
• Procedury: MEMO/12/12 oraz http://ec.europa.eu/eu_law/infringements/infringements_en.htm

Komunikat Komisji Europejskiej, Bruksela, 28 maja 2015